Smutek lubi się zbierać gdy nie ma wiatru w zakamarkach duszy
Daj jej odetchnąć i stań na szczycie wysokiej góry, unieś dłonie i obejmij wszystko
Kategoria: Centurie
Woda życia
Synu mój umiłowany
Spójrz na kwiaty brzemienne trudami codzienności
Na serca wciąż pragnące
Wspomóż je słowem i otuchą
Dotykiem, nadzieją deszczu, który daje życie
Widzenie
Przysiądź na ławce pod rozłożystym drzewem
Popatrz przed siebie po horyzont, na strzeliste góry
Oddychaj chłodnym wiatrem, który mieszka pośród nich
Dotknij chropowatych skał
Wzrokiem obejmij kwiaty skrywające się w szczelinach
Poczuj moc gór i wstań pełna ich przepychu…
