Pracuję ostatnio nad regeneracją swojej drobnej osoby;), starając sie wykorzystać te wolne chwile, które spadają mi z Nieba.
Lata temu nauczyłem się pewnej rzeczy, którą teraz na nowo muszę odświeżyć w sobie. Przychodząc z pracy w tamtym czasie, stworzyłem sobie mały rytuał, poświęcałem 20 lub 30 minut na relaks, wtedy interesował mnie tylko odpoczynek, dopiero po kilku latach zacząłem zwracać w wspomnieniach uwagę na niektóre szczegóły, które wtedy miały miejsce.
Leżąc wpadłem w coś w rodzaju transu, jeśli ktoś mnie choć dotknął paluszkiem to cały relaks mówiąc kolokwialnie szedł “na spacer”;)Często pojawiały się różne sprawy, jak czytanie w myślach “książek”, spacerowanie w różnych miejscach i pojawiała się też zabawna sytuacja. Przychodził moment, że traciłem orientację gdzie leżałem,”w tym pokoju czy w innym, okno jest po lewej czy po prawej stronie” totalne zawieszenie, prawa-lewa-góra-dół na małą chwilę robiło sobie wolne.Po latach gdy odpoczywałem przychodziły i inne obrazy, teraz odpoczynek jest trudną sztuką, bo zmęczenie zeszło dość głęboko i trzeba zejść jeszcze głębiej. Zdarzało mi się ostatnio, po ciężkim dniu, że zasypiałem ze słuchawkami na uszach, budząc się w nocy dziwiąc się kto mi zrobił kawał i zgłośnił:)
Także dzielnie zbieram się w sobie;)
