Dom którego nie ma

Widzę pustynię, gdzie nie gdzie widać trochę suchej zieleni
Krzątają się ludzie, w domu który jest, a zarazem go nie ma
Nie widać ścian, ale co nie znaczy że ich nie ma
Wszystko istnieje, a zarazem jest tylko symbolem
Opadły firanki z okna, którego nie ma
Przyprószył je piasek nadchodzącej piaskowej burzy
Obok domu stoi prawie nagi mężczyzna z rozłożonymi rękoma
Pomiędzy nimi ma blaszane skrzydła, a wiatr porusza całą jego sylwetką
Wciąż stoi tak jakby chciał zatrzymać wiatr, chwilami tylko podchodząc do swojego towarzysza
Prosząc go aby mu domalował kolejny znak na ciele, tak jakby wiatr rozmazując wzory pozbawiał go sił
Dom którego nie ma, przygotowywał się na przyjęcie burzy

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój