Samantery…

Droga Miłości prowadzi…
Droga Mocy i Magii prowadzi…
Każda ma swój kierunek
Jak stroma jest ścieżka łącząca je obie…

Idziesz jak linoskoczek, a
Ból z Pustką żonglują twym sercem
Tej nocy w mych żyłach popłynęła Magia i Moc
Zamykane Bramy krzyczały w Naszych sercach
O wspólne życie i pamięć Pełni
Noc kiedy Plemię stało się mną, a ja Nim
Stała się dniem nadziei, walką o jutro…
Nasze jutro!

2 myśli w temacie “Samantery…”

  1. …”Ból z Pustką żonglują twym sercem”…
    Ból jest bratem Pustki…otuleni płaszczem Samotności i Smutku podążają drogą wśród gwiazd…

  2. Ból jest siostrą Pustki…a ich mizerię okrywa skwapliwie płaszcz Smutku i Samotności…

Możliwość komentowania jest wyłączona.

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój