Wspomnienia…

Kilka razy podchodziłem do tego, próbowałem zaczynać na różne sposoby, spróbuję raz jeszcze…

W przeciągu niecałych 3 miesięcy odwiedziłem Miasto Miłości, znajdując schronienie w Naszej „Pustelni”. Za pierwszym razem dane mi było rozpływać się w „zapachu” modlitwy jaką było przesiąknięte to miejsce. Zasypiając tam mogłem odczuwać całą wieczność tą słodycz. Ostatnio miałem kilka dni wolnego i pojechałem się schronić, a przede wszystkim prosić o Życie.
Mogłem też tam schronić się przed swoimi prześladowcami, tam nie mieli do mnie dostępu.
Ponad rok czasu chodzili za mną krok w krok, niektórzy nawet z mojej kochanej Rodzinki śmiali się, że ”co postraszysz mnie tą bandą która chodzi za Tobą”.
Jeżeli zdobycz wymyka się drapieżcy z rąk, bestia pała żądzą zemsty, nie raz udało mi się osłonić ofiarę przed ich pazurami.
Choć snami próbowali dotrzeć nawet w tym miejscu, nie mogli mi zaszkodzic, więc chcieli odbić to sobie na niewinnym Naszym psie, który przyszedł do mnie zlękniony.
Prowokacje, manipulacje, wszystko wymieszane, istoty, światy złożyło się na ich działanie.
Dzięki Bożej pomocy odeszli bezsilni.
Szukając ratunku i nadziei, zatapiałem się w Nieba zachwycie, by w prostych chwilach mieć łaskę odczucia słodyczy Charyzmatu, w zwykłej krótkiej rozmowie między dwojgiem ludzi.
Wracając serce unoszone błękitem modlitwy przez wiele godzin wspominało…

2006-10-24 12:09:08

Jak niezwykłe jest to, że świadomość zaczyna akceptować niewytłumaczalne…

Ty, ja, wszechświat… Nie tylko My śnimy ten sen, ale także ci, którzy idą prawdziwie z Nami i obok Nas. Jeszcze nie rozumiesz, że nie tyle my jesteśmy wybrani, co powołani do tego, czego jeszcze nie da się nazwać w kilku zdaniach? Każdy człowiek zrodzony jest z pewnym ładunkiem Daru i drugim ładunkiem Charyzmatu, i to właśnie od niego zależy, który z ładunków będzie rozwijał. Ja nie podpowiem Ci, który ładunek Ty powinieneś rozwijać, bo każdy powinien sam wybierać i doświadczać efektów swego wyboru. Nie można bać się tego, co jest w środku Nas jako ludzi, nie można też nazywać tego inaczej niż właściwie mimo, że nie zawsze słowo kluczowe jest nam zrozumiałe. Nie wolno szukać definicji zamykając się na odczuwanie. Tylko czując potrafimy naprawdę istnieć. Spójrz na ptaki… One nie zawsze myślą, czasami po prostu działają pozwalając wiatru się sobą sterować, ufają wtedy emocją chwili i nigdy na tym się nie zawodzą, w przeciwieństwie do nas- ludzi, którzy jakże często przeceniamy siłę umysłu.
Tak naprawdę tylko sny są rzeczywiste. Cała reszta jest iluzją świata wytworzonego przez nas, a nie w nas tak naprawdę.

2004-10-07 18:03:25

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój