Pogromcy Przedwiecznego

Pod starym miastem potężny potwór sobie spał, a zwał się Shudde M’ell
Ziemia mu była płaszczem przez eony lat
Przedwieczny po trzykroć naj, wielki, potężny i jakże zły
Wszystko miał wielkie, taki chwat

Wrogów swych nie jedną macką puścił w pył
Z cielskiem ogromnym sunął niczym rączy czołg
Któż by pomyślał, że taki zuch, taki naj, naj, naj
Spotyka straszliwych przeciwników właśnie tu

Ziemski to padół wydał wrogów tych
Dwoje budzących trwogę zimnych drani
Imiona tych którzy niejednego pokonali 
Pełna lodówka i słodki napój gazowany…

Pamięć…

To było…
Stanąłem przed rozstajem dróg by powrócić…ale gdzie…
Każdy wybór niósł za sobą wiele.
Eony pamięci mogły wtargnąć w jednej chwili.
Wszystkie istnienia stałby się jednym.
Nigdy Cię nie zapomnę Mali – Kwiatuszku, przyjaciółko od pierwszego istnienia.
Wskazując mi drogę, złamałaś najświętsze prawo światów, oddałaś życie.
Prowadzony trzema klejnotami już nie zbłądzę, stanę się Tym kim mam się stać.
Pamięci Twojej i wszystkim tym którzy mi pomogli przejść i dojść tu gdzie jestem…

2004-07-27 13:23:45

Pamięć…

To było…
Stanąłem przed rozstajem dróg by powrócić…ale gdzie…
Każdy wybór niósł za sobą wiele.
Eony pamięci mogły wtargnąć w jednej chwili.
Wszystkie istnienia stałby się jednym.
Nigdy Cię nie zapomnę Mali – Kwiatuszku, przyjaciółko od pierwszego istnienia.
Wskazując mi drogę, złamałaś najświętsze prawo światów, oddałaś życie.
Prowadzony trzema klejnotami już nie zbłądzę, stanę się Tym kim mam się stać.
Pamięci Twojej i wszystkim tym którzy mi pomogli przejść i dojść tu gdzie jestem…

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój