Fabryka snów – sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój
Śnimy odkąd istniejemy, śnienie i sny są nieodłączną naszą częścią. Sztuka śnienia – rozwój – warsztaty.
Widziałem zaniedbany statek, pokryty rdzą i różnymi naroślami. Odnową zajmowało się kilku mężczyzn, wspólnymi siłami wypchnęli go z hangaru.
Jeden z nich oparł się o niego plecami, towarzysze stanęli po jego lewej i prawej stronie. Zamknął oczy i wszyscy usłyszeli śpiew, który przeniknął statek, wszystko drżało, to co pogięte zaczęło się prostować, to co zbędne zaczęło odpadać…
Rzeczy które oceniamy po pozorach, czyli “zabawki” z wkładką.
Po pewnej rozmowie z przyjacielem, w której dostał zadanie aby odczuć to co do tej pory postrzegał tylko intelektualnie.
Przedmieścia mojego miasta, idzie nas czwórka, 3 chłopaków i dziewczyna. Jeden z nich dla żartu straszy kumpla, który w mgnieniu oka zmienia się w kota, a cała reszta śmieje się i komentuje błyskawiczną przemianę kolegi. Śmiejąc się wychodzę do przodu zostawiając ich za sobą, dokładnie rozglądając się dookoła.
Jest wieczór więc obserwuję niebo, nagle dostrzegam statek kosmiczny. Co jak co ale statek, w tym miejscu? dziwię się, ale uważnie go obserwuję. Od obiektu odrywa się coś mniejszego i tu zaczyna się pastiszowa komedia. Tym czymś okazuje się plastikowy żółw z podczepionymi pod brzuchem urządzeniami, zatacza koła, jest coraz bliżej ziemi, biegnę do miejsca gdzie ma wylądować.
Okazuje się, że jest to niedaleko mojego rodzinnego domu, na osiedlu. Żółw zmienia się humanoidalnego robota, przypomina plastikową dziewczynkę, a podwieszone części też próbują się przeobrazić. Obawiam się tego co widzę, ale przełamuję się i podchodzę bliżej, dotykam i podnoszę zmieniającego się robota, lub kolejnej “części” dziewczynki.
Dostrzegam “chińskie” pismo, być może że zostało to tam wykonane, to przekonuje mnie że jest to podstępna inwazja wrogiego państwa. Tak jak się zaczęło tak szybko się kończy, nieudana próba “wrogów”, niszczę wszystkie urządzenia łącznie z “dziewczynką”.
Czas zostaje przyspieszony i widzę jakby sytuacje z przyszłości, idzie grupa dzieci z wychowawczyniami, które uczą ich że w tym miejscu została udaremniona inwazja. Na niektórych parapetach, mieszkańcy na znak tego święta, umieścili niewielkie plastikowe laleczki…
Rozmowa z pewnym człowiekiem który wciąż brał nie dając nic w zamian…..
Skalna skarpa dość wysoka, rozmowa, podziwianie wielokolorowego jeziora, różne odcienie błękitu.
Miasto, miejsce akcji most, przyglądam się jak ktoś wprowadza na most dziwna istotę. Wygląda niczym kudłaty taran chodzący na czterech łapach, wchodząc na most powoli jego postać staje się humanoidalna. Jest opasany paskiem który przywodzi na myśl smycz, staje się coraz większym zwalistym olbrzymem.
Widocznie ktoś zamierza wejść tu siłą.
Nie jest sam, gdy zbliża się do niewielkich zabudowań, wygląda to na niewielkie sklepy. Powstaje zamieszanie, okazuje się ze oprócz wielkoluda są dwie osoby które sieją terror wśród mieszkańców. Drugi mężczyzna jest uzbrojony w nóż, odnoszę wrażenie ze w tym miejscu nie jestem sobą, a tylko korzystam z ciała mieszkańca tego świata, czuję że przez to moje działania są ograniczone.
Pomimo tego mężczyzna uzbrojony w nóż rzuca nim jakby był ostatnim fajtłapą, jego towarzyszka jest jego przeciwieństwem. O czym się przekonałem starając się przeszkodzić im w ich poczynaniach. Mężczyzna posługuje się nożem w tempie żółwia, kobieta walczy wręcz jak dobrze wyszkolony wojownik, a olbrzym robi ogólne zamieszanie niszcząc co popadnie. Chyba nie spodziewali się ze napotykają opór, widzę ze postanowili się ewakuować, mają samochód, nie mogę w bezpośredni sposób ich zatrzymać…
W czasie tego zamieszania ludzie krzyczeli “policja”, atakujący zmienili się w uciekinierów, wszystko zapowiadało ze uda im się zbiec, ale samochód którym uciekali okazał się ich pułapką. Za pojazdem doczepione jest kilkanaście lin, które były sprężyste i super wytrzymałe, wiec ucieczka za naszej trójki skończyła się się na najbliższym drzewie. Jednocześnie pojawia się grupa antyterrorystyczna, w pierwszej chwili celują we mnie, ale dociera do nich gdzie jest ich prawdziwy cel. Otaczają samochód, wyłapują uciekinierów.
Kolejny.
Samochód z ważnymi osobistościami, rozmawiają o swoich interesach, a zarazem widzę ze odpowiadają za porządek lub mają duże wpływy.
Rozmowę przerywa im pisk opon, jeden samochód za drugim, przeskakują inne samochody. Nie podoba się to pasażerom samochodu, rozmowy o pieniądzach muszą poczekać…