Przemyślenia – psychologia na co dzień – Strona 10 – Fabryka snów – sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój

Alice Miller Dramat udanego dziecka…

Alice Miller

Dramat udanego dziecka. Studia nad powrotem do prawdziwego Ja.

Dramat udanego dziecka, najgłośniejszy z bestsellerów Alice Miller, to poruszające studium dyskretnej toksyczności rodziców i opiekunów, pozornie dobrych i kochających swoje dzieci. Wybitna pisarka i psychoterapeutka odsłania przed nami ukryte uwarunkowania tak dziś powszechnego pędu do osiągnięć, chorobliwej potrzeby uznania, skłonności do perwersji i… pomagania ludziom.

Narcyzm, depresje, pełne napięcia, autodestrukcyjne życie możemy przekroczyć decydując się na porzucenie iluzji o „szczęśliwym dzieciństwie”. Obejmując świadomością wydobyte na jaw zapisy emocjonalnych zranień nie szanowanego w swoim jestestwie małego dziecka, powoli odzyskujemy wewnętrzną wolność. Jest to bolesny proces powrotu do prawdziwego Ja, rozwoju samoakceptacji, zdolności do kochania i przyjmowania uczuć, wzrostu odpowiedzialności i uwolnienia od uzależnień.

Ile jest między nami osób wybitnie uzdolnionych, którzy zdobywają olbrzymi autorytet, popularność, robią karierę? Ilu z nich mając to wszystko czuje się osamotnionymi, tęskniącymi za miłością rodziców dzieckiem? Robią wszystko, by zagłuszyć to, co czują, bowiem to, co jest w nich ukryte napawa ich strachem.

Boimy się swoich emocji, ale wypuszczamy je jak dzikie zwierzęta na innych, nie zdając sobie sprawy, że nie potrafimy je kontrolować w stopniu, który nie będzie ranił innych, a tym samym i nas samych.

Twoje ocalone życie

Tylko wtedy, gdy mamy jasny obraz naszej minionej rzeczywistości, tego, co się wtedy naprawdę wydarzyło, możemy uniknąć niekończącego się zadawania cierpienia. Kiedy wiem i mogę odczuć, co uczynili mi rodzice, gdy byłem zupełnie bezbronny, nie potrzebuję ofiar, aby przytępić swoją świadomość. nie potrzebuję, posługując się niewinnymi ludźmi, nieświadomie inscenizować tego, co było kiedyś moim doświadczeniem, bo dzisiaj to w i e m. Tej wiedzy nie pozwolę sobie odebrać, bo nie chcę wykorzystywać innych, chcę żyć świadomie. (fragment książki)

Najnowsza, wydana w lipcu 2009 roku książka Alice Miller
“Twoje ocalone życie”, podobnie jak jej poprzednie publikacje, porusza temat wykorzystywania dziecka przez dorosłych i cierpienia spowodowanego wyparciem urazów z dzieciństwa. Autorka jest przekonana, że jej odkrycia, pomimo ich tragicznego aspektu, niosą optymistyczne przesłanie, ponieważ otwierają drzwi do świadomości i budząc na nowo rzeczywistość dzieciństwa, uwalniają od jego tragicznych konsekwencji.

Treść książek napisanych przez Alice Miller dotyczy nie tylko dzieci, które teraz się rodzą, dotyczy również tych, którzy mają dzieci i wnuki – którzy mają własne dzieciństwo dawno za sobą.

Chcąc pozbyć się demonów, musimy pozwolić, by wraz z nimi odleciały również anioły…

Matrix

Żyjemy w nim od pierwszego oddechu, aż do ostatniego… Nie poznasz wcześniej czym jest, dopóki osobiście nie wyrwiesz się z niego. A i to niewiadomo, czy odnajdziesz w sobie na tyle siły, by się w nim z powrotem nie zanurzyć.

Od pierwszych chwil życia uczą cię jak masz w nim funkcjonować – co myśleć, co i jak mówić, co i jak czuć, jak wyrażać emocje i uczucia. W to wszystko wprowadzają nas niczego nieświadomi najbliżsi – rodzice, powielający te same wzorce, które stosowali ich przodkowie, ponieważ innych nie znają.

Wykształcają w nas agresję, przemoc, pogardę dla życia, terroryzm, obojętność na zabijanie – mentalność niewolnika, który ma wykonać tylko to, co mu każą, z wyłączeniem myśli i odczuć. Mamy być jak roboty, które nie myślą i nie czują. Przechodzimy nad tym do porządku, niczego nie zauważając. Po co myśleć, skoro inni robią to lepiej od nas – czy wiedzą więcej? Czy są ekspertami?… Dla kogo ekspertami?

Nauczono nas polegać na oczach, na tym co widzimy. Dlaczego nasze serca nie czują tego samego, co oczy widzą? Dlaczego czując ból boimy się go zidentyfikować, dlaczego boimy się palcem pokazać sprawców tego bólu?

System zabrania pociągnięcia do odpowiedzialności kata – lepiej pozwolić na niszczenie ofiary, niż rozprawić się z nim. Tym katem często jest osoba najbliższa – nieświadomy rodzic.

Nie oburzaj się, przecież jesteś oswojony z agresywnością i przemocą pod każdą postacią, jaką w domu stosowali rodzice i starsze rodzeństwo, często robiąc z najsłabszego członka rodziny kozła ofiarnego. Obojętnie przechodzisz obok bitego dziecka, nie reagujesz na agresję młodych gniewnych bojąc się, że tobie wyrządzą krzywdę. Matrix. Nie wychylać się, podporządkować całkowicie systemowi. To nasza filozofia na życie.

Zafałszować prawdziwe uczucie miłości, żebyś nie odkrył jej siły. Komu na tym zależy? Tobie? Twoim rodzicom? Dziadkom? Praprzodkom? Dlaczego jest w nas tyle strachu i przerażenia, chociaż najczęściej temu zaprzeczamy, nie chcąc lub bojąc się sięgnąć głębiej, jakbyśmy widzieli w tym zagrożenie a nie uwolnienie… Matrix w czystej postaci.