W pomieszczeniu znajdowało się kilka osób, wśród nich znajomy robiący ciemne interesy z nieznanym mi człowiekiem.
Wszedł człowiek-duch, usiadł na chwilę, by po chwili zaraz wyjść. Nie wiem skąd to przyszło i dlaczego poszliśmy za nim, ja byłem tym który go „widział”, towarzysz nie.
Śledząc nasz „cel”, wygłupialiśmy się, nie tracąc go z oczu, w pewnym momencie jednak zniknął, jakby sie w jednym momencie „przemieścił” w tylko sobie znane miejsce. Dalej już tylko sam kontynuowałem, lotem dywanowym przeczesywałem uliczki, zakamarki, unosząc się nad dachami by obserwować większy obszar. Mijałem nie raz specyficznych przechodniów, malowane twarze, krzykliwe kolory i stroje, dziwaczne fryzury. Na pewno nie byli ludźmi, widzieli mnie, ale nic sobie z tego nie robili, każdy szedł w swoją stronę.
Odnalazłem poszukiwanego.
Melisa i jej siostry , a w tle Mańdźuśri.
Poznałem ją jakiś miesiąc temu, zaczęło się od kilku godzinnego bólu głowy. Zastanawiałem się dlaczego wybrała takie „spokojne” imię, być może aby ukryć swoją „gniewna naturę”, jak sama przyznała jej siostra jest delikatniejsza. 50 sióstr, sam już nie wiem skąd wiem , bo Melisa upierała się że mi o tym nie mówiła. Połączyć mitologie grecką, tybetańską w jakimś stopniu oddało by to skąd pochodzi.
Porozmawialiśmy o śnieniu i wspomnieniach, rozjaśniła mi pewne sprawy „Był czas że Twoi przeciwnicy blokowali twój umysł i wspomnienia, gdyby tego nie zrobili mógłbyś ich wtedy pokonać. Przypomnisz sobie kiedy będziesz chciał, teraz to już zależy tylko od Ciebie, z uśmiechem dodając, że wszystko w odpowiednim czasie.
Strażnik Gór
Gospodarstwa na skraju lasu, na drodze po miedzy opłotkami oddala się skradzione „jajko”.
Nikt nie wie dlaczego tak sie dzieje, moja Druga połówka dostrzega mackę wystającą z trawy, bez zastanowienia ciągnie, wyłania się oblepiony ziemią kałamarnicowaty kształt, niemałych rozmiarów, którym „zajmuje się” z radością gospodarz posesji.