Zapewne wielu z Was czytało, oglądało lub słyszało różne historie dotyczące ludzi, którzy odwiedzali starożytne Miejsca Mocy, wiekowe menhiry, święte Góry, “stare szafy” i można by tak długo wymieniać, ale nie to jest teraz meritum sprawy;)
Przykładowy bohater przechodzi przez taką “starą szafę” i odkrywa inny świat, gdzie czas płynie swoim rytmem.
Spędzając tam wiele pór roku powraca prawie w tym samym momencie swojego “wejścia”.
Więc co z tym czasem, jak go należy liczyć, czy da się go policzyć?
Coś tam umownego na pewno można byłoby sklecić, ale co zrobić gdy takich podróży jest wiele po wielokroć?
Czy znaną matematykę czasu, początek i koniec, można od tak wtedy sobie odnieść do jednostki ludzkiej?
Takie “przejścia” to tylko czubek góry lodowej.
“Przejście” z miejsca do miejsca w „przestrzeni i czasie”.
“Przejście” z istnienia do istnienia…
Czas zmienia się w woltyżerkę, jak łatwo w tym zatracić siebie.
ŻYCIE mamy jedno, bez względu gdzie pójdziesz i kim będziesz…
Tag: czasu
Księżna Wygnanych…
Szukając pewnego “świstka” w swoich papierach, wtajemniczeni wiedzą o jaki chodzi;) natknąłem się na coś…
Spotkałem kiedyś tych, których Prawo ich Świata nie uznawało, z urodzenia nie istnieli dla swoich Światów i tych którzy dla wielu byli już zbędni
I o to co znalazłem zapisane, pośród innych kartek, jakże wieloznaczne, czytając to z perspektywy czasu…
Prawo czyni Cię niewidzialnym
Z urodzeniem Prawo Cię schowało
Zabierając współistnienie
Znajdziesz Imię, które Cię na świat wydało
Oddasz sobie cały świat przez jedno.
List do przyjaciela…
Przyjacielu, widzisz we mnie człowieka, z którym już od lat nie jedno razem przeszedłeś, ale jest coś o czym jeszcze o mnie nie wiesz, co ukrywałem przed Tobą.
Przez te wszystkie lata, nie poznałeś mnie od tej jednej strony.
Choć wiem kiedy to się zaczęło, to wiem też, że działo się to w moim życiu od zawsze.
Większość ludzi postrzega przestrzeń jako coś sztywnego i ograniczonego prawami fizyki, jak tylko możliwe jest to w przypadku ludzi.
W moim przypadku te prawa nie działają.
Wielostronność odczuwania niezliczonych przestrzeni daje wolność, jaką niewielu może posmakować…
Ale ta wolność, to zobowiązania, które są ponad prawami fizyki.
Wolność, która idzie drogą moralności i uznawania praw innych, nie straci skrzydeł
Wyniesie Cię w błogosławieństwie tam gdzie jeszcze nie byłeś.
Mamy dużo czasu do nadrobienia i mam nadzieję, że Twoja piwnica jest dobrze zaopatrzona, w przednie trunki, wiele wieczorów przed nami.
Chcę podzielić się z Tobą tym wszystkim czego doświadczyłem, doświadczam teraz i tego co przede mną.
Orfeusz Bruxo