Ostatnie spojrzenie…

Niczyj, Wędrowcze spomiędzy dwóch Światów Władców i Sług
W ostatnich chwilach swojego życia podzieliłeś się ze mną swym bólem.
Miłości niespełnionej, bo każdy Jej kolejny krok w spełnienie
Zabrałby Ją, zostawiając szaleństwo i pustkę
Przepełniony jesteś współczuciem i cierpieniem
Nie wybierzesz spełnienia
Wybierzesz dla Niej wolność
Kochając serca pamięcią
Odchodzisz w ostatnich chwilach powracając do domu
Odciskając ślad smutku w mej istocie
Ostatni haust…rozbłyskiem gwiazdy serca pamięci.

Pamięć…

To było…
Stanąłem przed rozstajem dróg by powrócić…ale gdzie…
Każdy wybór niósł za sobą wiele.
Eony pamięci mogły wtargnąć w jednej chwili.
Wszystkie istnienia stałby się jednym.
Nigdy Cię nie zapomnę Mali – Kwiatuszku, przyjaciółko od pierwszego istnienia.
Wskazując mi drogę, złamałaś najświętsze prawo światów, oddałaś życie.
Prowadzony trzema klejnotami już nie zbłądzę, stanę się Tym kim mam się stać.
Pamięci Twojej i wszystkim tym którzy mi pomogli przejść i dojść tu gdzie jestem…

Która ciągle trwa…

Byłaś mi przewodnikiem, opiekunką.
Teraz nadszedł czas samotnej podróży poprzez Światy.
Jesteś tak blisko, a zarazem tak daleko…:(
Przez garstkę dni dzieliła Nas Strefa Ciszy……………..
Teraz dzieli Nas Pamięć.
Na nowo uczę sie Nas, nas których nie ma, a którzy istnieją w mojej pamięci.
Boli….
Kiedyś powiedziałem, że nie zatrzymam statku, trwam w tym…
Tęsknię…

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój