Wrota to za każdym razem nowa opowieść części naszego losu… to jak historia pisana zakazaną dłonią mistrza raz tragedii, a raz komedii,… nie wiem, która ze sztuk mi bardziej odpowiada…. zbyt duża mieszanka jest w każdej z nich….
Wrota, które przeszliśmy to próby naszej egzystencji, elementy naszego przeznaczenia zatopionego w niebyt emocji… Ty, ja ? wszechświat… a pośrodku trzy klejnoty: wiara, nadzieja i miłość…. MY….. a może cienie nazwane ludźmi…..
Autor: Śniący
Klucz…
Wiele zawdzięczam i dziękuję Lunie. Dużo pomogła mi w Twojej niepamięci, nawet wtedy gdy bylem zupełnie Ci obcy.
Nie zapomnę tych chwil i tych zwrotów na pani i pan:)
W znanych miejscach wśród znanych Nam ludzi wracałaś w jakieś części…
Aż przyszedł ten moment…
Klucz Serca do wszystkiego otworzył nam drogę.
Dopełniło sie i nastąpiło przełamanie, znalazłem klucz…
Odnalazłem Ciebie, wróciłaś!
Na początku była niepewność, a później wielka radość:)
Oboje wiedzieliśmy co było stawką, o co walczyliśmy.
Wolność dla Naszych dzieci, wolność dla nich od Daru…
Przyniosłaś ze sobą kolejną część całości, która budzi się we mnie.
Odbudowuje się dzięki połączeniu, pierwszy łaczy się z drugim, dając Nowy – Połączony…
Dając wszystko…
Dając wszystko otrzymujemy wszystko…
Noc przed Twoim powrotem, wyglądało to całkiem inaczej…
W Twoim istnieniu mogło nie być poranka.
Wszystko we mnie stanęło…ale wiedziałem, że zrobię wszystko aby Cię ściągnąć z powrotem…
Rano oznajmiono mi “Jej juz tu nie ma…”
Byłem pusty jakby bez uczuć, z jedną myślą – jak przywrócić Cię życiu.
Zacząłem szukać pośród istot i światów odpowiedzi”Dlaczego?” i “Jak?”.
Poźniej doszło kolejne “Kto to zrobił…
Dowiedziałem się.
Prawa nieznane z innych światów, pewna dawna rozmowa, nie znając praw przyszło mi za to zapłacić…
Szansa, że sie uda byla jak 1 do 125 000, czysta matematyka i czyjaś wola “a po co ja mam zmieniać zdanie” przeciwko jednej czystej myśli.
Zgodziłem się na kolejny Twój krok w niepamięć, tym samym wracając Ci życie…
Taka była cena za Twój powrót…