Kategoria: Śnienie

Ludzie nam znani i nieznani z naszych snów

Często śnimy, że kogoś spotykamy, z kimś rozmawiamy, czasami są to znane nam osoby, często jest to najbliższa rodzina a dla odmiany nie znamy ani jednej osoby o której śnimy.

Z reguły nie wiemy dlaczego tak jest i jaka jest przyczyna dlaczego ktoś pojawia się w naszym śnie.
Chciałabym zwrócić uwagę na jeden aspekt naszej świadomości znany pod ogólnym pojęciem “podświadomość”.

Zdarza się tak że nasza Podświadomość podsuwa nam pewien obraz, nam wydaje się że widzimy znanych i nie znanych nam ludzi, zdarza się że mogą być to też zwierzęta, i właśnie tu toczy się wewnętrzna gra.

Nasza świadomość odgrywa różne elementy nas samych, nasze słabości, radości, emocje i smutki, wszystko to co się w nas rozgrywa. My widzimy postacie i sądzimy, że jest to ktoś z “zewnątrz”, a w rzeczywistości to my sami oglądamy siebie.

Nie znaczy to że tak jest zawsze 😉 zachciejmy przyglądnąć się co niektórym “postaciom” sennym, kto wie kogo w nich zobaczymy 🙂
Niedawno sam, dostrzegłem jedną z takich sytuacji w moim śnie zatytułowanym mjolnir

Uważność zawsze jest w cenie 🙂

Mjölnir

Nie często mam takie wizyty, pamiętam kilka na takim szczeblu, przynajmniej tak mi się wydaje 😉
Postrzegałem istotę jako delikatną i bezwłosą, sądzę że wybrała taki a nie inny wygląd dla swoich celów.
Dostałem informacje o tej istocie w postaci jakby jednego impulsu, podobny przekaz informacji opisywał Monroe. Istota korzystała z jakiegoś transferowego urządzenia, które umożliwiało „podróż”, złożoną z dwóch powielonych podwójnie etapów, wyjścia i powrotu.
Z przekazanych informacji wynikało, że istota nie jest do końca pokojowo nastawiona, czyli niezły zabijaka. Istniało zagrożenie ale póki „podróżowała”, nie było jasne z jakim nastawieniem wróci i jaka będzie wobec mnie. Oddaliłem się w bezpieczne miejsce, obawiając się najgorszego, całemu zdarzeniu towarzyszyło specyficzne zabarwienie otoczenia.
Do końca byłem sceptyczny co do swojego bezpieczeństwa, gdy istota się pojawiła, powoli wchodząc do pokoju, okazało się, że jednak się myliłem, ale jak to się mówi lepiej dmuchać na zimne.

Kto wie o co w tym wszystkim chodzi, przez kilka lat byłem na wojennej ścieżce, z pewną grupą istot, ich intrygi i wszędzie sięgające macki tłoczyły jad w moje życie.
Sprzymierzeńcy, fortele, „finta w fincie”, zerwały tkaną przez nich żmudnie pajęczynę.
I pojawia się teraz ktoś, pod postacią potężnego i zajadłego przeciwnika tych istot, w jakim celu czas pokaże.

ps. 15.01.2010 Wczoraj do mnie dotarło, że ten sen to tylko przedstawienie, a tak naprawdę zobaczyłem samego siebie

Kheper-u

Ostanie piętro wieżowca, rozległy apartament, dwie osoby mężczyzna i kobieta prowadzą dyskusję.

Nagle docierają do nich sygnały, że coś się dzieje, wokół mieszkania niezidentyfikowani wrogowie, podchodzą z różnych stron wieżowca, po schodach przeciw pożarowych. Lokatorzy biegną w stronę najbliższych atakujących…

Rozmawiam z osobą , która ukrywa swoją tożsamość. Neutralna,  ale zarazem bliżej jej do Przeciwników.

-„Przyglądam Wam się już od dawna”

Czarny statek i oczekiwanie na kapitana, który oprowadzi mnie po nim.

Poszycie i kształty wskazują na nowoczesny wojenny statek, z nadejściem kapitana przenoszę się do wnętrza statku. Po chwili spore zaskoczenie, taki statek, a wewnątrz w niektórych miejscach ściany są ceglane i wyprowadzone sklepienia. Gdzie nie gdzie można nawet dostrzec kominek, wszystkie te elementy nadają specyficzny klimat, na zewnątrz bojowość i gotowość do walki, a wewnątrz bezpieczeństwo i ciepło domowego ogniska, z którego korzystają ludzie zgromadzeni w tym momencie na statku.

Polana w lesie, a w środku niej znajduje się otwór z którego wychodzą stalowe głowy smoków.

Głowy koloru patyny, podkreślający ich wiekowość, jedna za drugą, wciąż kolejne wyskakują jakby to były głowy hydry lernejskiej, odcinasz jedna, wyrasta następna.

Jedna za drugą, wciąż kolejne…

Odbiegam od tej „niekończącej się historii” w trakcie biegu prowadzę rozmowę z tymi których reprezentował symbol „stalowych smoków”.

” Teraz będziemy w każdym którego będziesz mijał na ulicy” od razu dla porównania przypomniała mi się scena z filmu „W sieci zła”.

Wciąż biegnąc myślę o tym aby ostrzec innych, przeskakuję płot i inne napotkane przeszkody.

Widzę swoją lewą dłoń, na której dostrzegam kilka symetrycznych nacięć tworzących koło, nie jest to płytka rana. Dostrzegam sporej wielkości żuka , o wielobarwnym żółto czarnym podbrzuszu , budzący moje skojarzenie ze skarabeuszem. Chodzi po krawędzi rany, chwilami wchodząc głębiej pod rozciętą skórę, budzi to moją odrazę, i chcę go jak najszybciej wyjąc z rany.

Okazuje się że nie jest to takie proste, ciężko go złapać i goni mnie czas, a jeśli nawet go uchwycę wyślizguje mi się z palców.

Wiedząc, że nie mogę go łapać w nieskończoność, a każda chwila jest bardzo cenna, a on wciąż chowa się pod powierzchnią, decyduję się na zmiażdżenie „skarabeusza”, rozgniatam go palcem, naciskając rozciętą skórę.

Długi górski stok i radosny lot, zakrawający na szaleńczy;) Zakręty, krajobrazy, dużo uśmiechu i dobra zabawa i jeszcze większa prędkość.

Niektóre z tych „snów”, wyjaśniły się na jawie, ale jeszcze nie do końca.

Poznałem dzięki nim jak moja świadomość ukrywa niektóre sprawy przede mną, te najbardziej drastyczne ukrywa, a jeśli już to pokazuje je w wysublimowanej formie co nie znaczy, że przyjemnej.

Przeprowadziłem kilka rozmów, z których dowiedziałem się, że znów włożyłem kij w mrowisko.

Dowiedziałem się trochę o sobie, ale to trochę z motywowało mnie do jeszcze większego wysiłku w stronę głębszego poznania samego siebie.

Sprawa „Skarabeusza” wciąż trwa i czeka na swoje pełne wyjaśnienie.

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój