Przeciwnik

Pojawił się poprzez bliską mi osobę, ten sposób pojawienia znamionuje dla mnie z reguły wroga, który chce w ten sposób ukryć swoją naturę.
Gdy spotkałem go kilkanaście dni wcześniej, wtedy całkowicie inaczej wyglądało nasze spotkanie, na tamten czas chciał rozpoznać kim jestem i czego może się spodziewać.
Pokazał mi swoją twarz, która zmieniała się w zależności od jego woli, kształtował swoje ciało tak jak chciał.
Transformująca się twarz była ozdobiona charakterystycznym tatuażem, wszystkie te szczegóły były dla mnie wskazówką z kim prawdopodobnie mam przyjemność.

Tak jak pisałem wcześniej nasze pierwsze spotkanie przebiegało w pokojowych warunkach, przedstawił mi wtedy swoją ofertę, ukazał mi że ma nieograniczony dostęp do ludzi i ich przyjemności seksualnej, z której czerpał tak jak chciał.
Pokazał mi obrazy,w których różne pary mówiąc kolokwialnie były jego „bateryjkami”, dając do zrozumienia że jest gotów się ze mną tym wszystkim podzielić.

Spotkanie dzisiejszej nocy miało już inny przebieg…
Zobaczyłem go stojącego pod oknem, dzieliła nas odległość kilku metrów, zapytałem się go kim jesteś, z ironia odpowiedział „Przecież wiesz”.
Te słowa były dla mnie impulsem, stojąc na progu chciałem podbiec do niego, wyprostował dłoń wypowiadając słowa „Nie zbliżaj się do mnie”.

Sądziłem, że to tylko pozory ale faktycznie jego wola nie pozwalała mi się do niego zbliżyć.
Nie ustępowałem powtarzając sobie w duchu, że nie walczę tylko swoją siła, że prawdziwa siła płynie od Stwórcy.
Jego wola osłabła, albo moja siła wzrosła…
Okrążałem go, byłem coraz bliżej, w pewnym momencie ścisnąłem go, unieruchomiony nie mógł zrobić kroku, a je nie mogąc się pohamować, pełen przekory ugryzłem go w ucho, chcąc dać mu do zrozumienia, że ja też mogę się tobą zabawić.
Ciekawe jak będzie wyglądać nasze kolejne spotkanie…

Desant na bazę chochlików

Otacza mnie mrok, chwilami ledwo co widać, widzę sytuacje z różnych ujęć, przez co łatwiej mi określić miejsce i cały przebieg akcji.
Potężna jaskinia, przywodząca na myśl naturalną kopułę, przed nami niebezpieczna i ukryta w ciemności droga w dół.
Jedyną możliwością poruszania są skalne platformy, które rozchodzą się od środka jaskini, mrok nie ułatwia nam działań, ale zarazem jest naszym sprzymierzeńcem.
Powoli i z rozwagą wybieramy platformy z każdym krokiem zbliżając się do dna jaskini.
Ostatnia platforma, wynurzamy się z mroku, tutaj już panuje światło, atakujemy z zaskoczenia, wszędzie popłoch i bieganina.
Zdobywamy pilnie strzeżony materiał, rozciągam przed sobą zdobycz, oglądając jego fakturę, wiem że jest bezcenny dla mieszkańców jaskini.
Kontrolujemy sytuację, daję też do zrozumienia wszystkim na około, że w każdej chwili mogę go zniszczyć, zbliżając go do ognia.
Przywódczyni plemienia nie ma innego wyjścia, zmuszona jest by z nami pertraktować.

Bagaż

Akcja rozgrywała się na stacji kolejowej, gdzie setki ludzi oczekiwało na pociąg, wielu stało pod ścianami, pełno bagażu i różnych tobołków.
Chodziłem z kimś znajomym, okazało się że pociąg na który czekamy niedługo nadjedzie, opóźniony o 20 min. Nagle okazało się, że nie mogę znaleźć swojego plecaka, przebiegam różne pomieszczenia, staram się sobie przypomnieć gdzie go postawiłem, szukam go wśród bagaży innych podróżnych stojących pod ścianami, wciąż nie mogę go znaleźć.
Bez niego nie widzę sensu abym jechał tym pociągiem, myśli przebiegają mi przez głowę, zostać, gdy inni już pojadą, wrócić się po niego, jechać tak jak stoję, bezustanna rozterka a czas goni.
Nagle dostrzegam go w pomieszczeniu przypominającym salę sportową, jest otwarty, ale sprawdzam jego zawartość nic nie brakuje, czuje ulgę i mówię o tym swojemu towarzyszowi.
Na spokojnie wracamy na stacje, wchodząc głównym wejściem, pojawia się mój pies, towarzysz podaje mi kaganiec aby założył psu, abyśmy nie mieli kłopotów na stacji.
Droga przed nami…

W tym przypadku plecak jest osobą, bliską mi osobą, sny mają swoją logikę, jak widać czasami bardzo zawoalowaną.

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój