Karma Paldren Dolkar

Duchowe imię mojej przyjaciółki, znajomość z czasów, gdy szedłem Drogą Buddy.
Razem zdarzało nam się zaszaleć, razem medytowaliśmy, razem chodziliśmy na zakupy, ot życie.
Jest sparaliżowana, od lat jeździ na wózku, dzielnie daje sobie radę i czerpie garściami z życia.
To w jej główce wykluł się pomysł, że przygotuję temat z listy, przedstawię go w Gompie przed innymi. Sprawa dotyczyła listy buddyjskich tematów, które wybrał Lama Ole, aby zwykli i przeciętni uczniowie zapoznając się z nimi mogli z większą świadomości bronić i żyć prawdami, które wybrali w swoim życiu. Jakoś sprawa się nie skrystalizowała, czy czasu nie było, czy nasze drogi się rozeszły, po prostu sprawa się rozpłynęła.
Od lat nie powtarzając, sam jestem zdziwiony w mej pamięci jest wciąż mantra Wadżarasattwy.
Moja przyjaciółka była jedną z pierwszych osób, której w jakiś sposób sen był związany ze mną. Kolejną osobą była Justyna_M, nick pewnej młodej dziewczyny, wtedy jeszcze nie studentki, mieszkamy od siebie kilkaset kilometrów, nigdy się nie widzieliśmy, i nie wiadomo jak tam u niej, jedno, co wiem, że studiuje pełną parą i to już nie ta sama osoba;) Co niektórzy zapewne pamiętają ten nick;)
Mało się znaliśmy i było dla niej totalnym zaskoczeniem, że jak to jest możliwe, że śniła w jakiś sposób o mnie, nie łatwy był to czas dla mnie, ale ktoś „życzliwy”, przesłał za jej pośrednictwem ostrzeżenie dla mnie. Nie raz dziwiłem się jak to wszystko jest poukładane, ale później to, co było na początku „dziwnością” stało się normalnością. Ludzie, miejsca, istoty, sny, kto by to wszystko teraz zliczył.

Kiedyś napisałem
/Sny są nami, a my nimi swoimi pragnieniami/

A Ty, kim jesteś?

Wewnętrzni ludzie…

Ostatnio zdarza mi się odwiedzić, znajomych lub nieznajomych, porozmawiać z nimi, dowiedzieć się co u nich, jak się czują, co się wydarzyło…
Czasami zrobić odwiedzinami wyłom w ich “murze” lub inne…
Wszystko było by niby normalne gdyby nie fakt, że odwiedzam „wewnętrznych” ludzi, większości z nich jest inna od tych jacy są na „zewnątrz”, ale zdarzają się wyjątki.

Przeprowadzka

Czeka mnie być może, przeprowadzka pojawiło się zatem kilka „obrazów”, o to jeden z nich.

Widzę budynek, z dużym szklanym wejściem, w którym osadzone są obrotowe drzwi. Dostrzegam też jakiś ludzi w środku jest ich spora grupka, są czymś zajęci , przywodzi mi no na myśl jakąś firmę. Próbuje wejść do środka, okazuje sie że drzwi maja specyficzny mechanizm, który nie pozwala od tak swobodnie wejść do środka, przyglądając sie jemu odkrywam jego działanie gdzie nacisnąć, gdzie przytrzymać aby drzwi mnie wpuściły. Wchodzę do środka, okazuje się, że jest to jakiś ośrodek, w którym przebywają ludzie w różnym wieku, z reguły są to dorośli, ale jest odczucie, że mają dużo z dziecka, każdy z nich ma jakieś zajęcie. Przechodzę obok dwóch kobiet, które rozpoznają mnie” Dobrze widzieć Pana, Panie S.” i coś tam, coś tam;)
Wychodzi na to, takie można odnieść wrażenie, że jestem tam częstym gościem przychodzę jakby na inspekcję. Przechodzimy do kolejnego pomieszczenia gdzie pod oknem stoi mężczyzna, który jest mi przedstawiony, witamy się z uśmiechem. Zastanawiam się kim jestem dla nich…?

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój