Tag: siebie

Odwiedziny…

Nie wiem co bylo pretekstem jej odwiedzin
Czy to, że Próba przeszła w inną drogę
Czy plan był juz wcześniejszy…
Gdy przyszła, odczułem mocno jej istotę
Poźniej dowiedziałem się kim jest.
– Gdzie ja jestem, nie znam tego miejsca.
– Jakie jest Twoje miejsce?
– Piękne…Chce mi się spać.
– Czy okryć Cię czymś?
– A masz mgłę? Ja zawsze okrywam się mgłą.
– Ciężka ta Twoja mgła, ale jeżeli ona ma mi dać ciepło, to niech będzie.

Gdy poźniej przyszedłem, zastałem sympatyczną Przeszkadzajkę, jak sama siebie nazwała.
– Była tu Natasza, chciała kogoś uśpić.
– A kim jest Natasza?
– Piastunką Śmierci…
…
– Czym się zajmujesz?
– Ja w snach przeszkadzam:)Natasza już się do tego przyzwyczaiła…

Natasza, Piastunka Śmierci wpatrująca się w swoje wielooczne zwierciadło…
Przychodzi by snem zabrac…
Nocą dociera wiadomość do mnie.
– Usypiaczka miała zabrać Cię….

Dla Srebrnej Tarczy…;)

Wydarzyło się to po kilku miesiącach mojej podróży w głąb siebie, poznania tego co ukryte…
Nadchodziły zimowe miesiące, stary rok chylił się ku odejściu.
Nagle przypomnieli sobie o mnie Ci od których odszedłem, wydawało mi się to wszystko bardzo irra’cjonalne.
Nie znane sobie osoby, zachowywały się tak jakby się zmówiły, telefony, próby spotkań, zapewnień, że teraz może być inaczej tylko lepiej.
Jedna z tych osób w rozmowie telefonicznej dziwiła się samej sobie, dlaczego wiedząc, że nie powinna się kontaktować ze mną , właśnie to robi.
Na ile zdajemy sobie sprawę z tego, że to co robimy wypływa z Nas, że My sami stanowimy o sobie w wolności danej nam z Góry.
Z nowym rokiem odeszli, by już nie wrócić…

Szepty pragnień wypływają na powierzchnię
Z ukrytego źródła
Wielu ryzykuje pijąc z niego
Ty już znasz właściwe źródło
Wygrasz pijąc z nowo odkrytego…

Cognosce te ipsum…

Dla małej Wilczycy zszedłem w odmęty swojej Pamięci…
Po krótkiej wewnętrznej rozmowie wybrałem drogę, że nie tyle odkryję sam karty swojej Pamięci o samym sobie, ile porozmawiam z Tymi, z którymi kiedyś byłem bardzo blisko.
Zacząłem od Tych, w których Ona się rozsmakowała.
-Dla tej małej przychodzisz? Czym zapłacisz za wiedzę o sobie? Sama sobie to wszystko zgotowała.
Uśmiech na jego twarzy był wymieszany z sarkazmem.
Brat kogoś kiedyś bardzo mi bliskiego był rozmówcą pierwszym.
Po krótkiej chwili targowania przeszliśmy do meritum sprawy.
To były lata intryg , politycznych knowań, czas Honoru ponad wszystko, odpowiednich znajomości w odpowiednim czasie, aby piąć się na szczyt.
Lojalności, która oparła się nie jednym wichrom, by zaprowadzić mnie do celu…
Później poszedłem dalej do kolejnych rozmówców, a tam się okazało, że jest pewna sprawa z przeszłości, która do tej pory jest zwadą między nami.
Pomyślałem sobie wtedy, że to jakbym wchodził do sklepu po kilo jabłek, a wychodził z kilogramem gruszek;)
No, ale tak to bywa jak wchodzi się w niezbadane rewiry.
Kolejna rozmowa nie była prosta, naprawić to co minęło, przejście przez Bramę i pęknięte serce.
Dziękując otrzymałem znak, który sprowadził pokój między nami.
Poznawanie siebie samego wciaż trwa…
Sojusze, rozejmy, wspólne przedsięwzięcia, nowe kontakty.

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój