Pamięciodotykiem widzę czasoświat…

Fragment “słów” płynących ze mnie, będąc zapowiedzią nieświadomego splecionego węzłami przyszłości…
Dogoniłem przyszłość, “słowa” stają się jawą, jawa staje się snem.
Gdy nadchodzi noc…migoczę.
Zaczynam wędrówkę poprzez sfery.
Przechodząc rózne miejsca, światy…
Z każdą nocą zanikam mocniej, by być bardziej…

Wrota…

Wrota to za każdym razem nowa opowieść części naszego losu… to jak historia pisana zakazaną dłonią mistrza raz tragedii, a raz komedii,… nie wiem, która ze sztuk mi bardziej odpowiada…. zbyt duża mieszanka jest w każdej z nich….
Wrota, które przeszliśmy to próby naszej egzystencji, elementy naszego przeznaczenia zatopionego w niebyt emocji… Ty, ja ? wszechświat… a pośrodku trzy klejnoty: wiara, nadzieja i miłość…. MY….. a może cienie nazwane ludźmi…..

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój