wyobraźni – Strona 4 – Fabryka snów – sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój

Wyobraźnia w śnieniu

(…)- O jakiej zagadce mówisz, don Juanie?
– O zagadce wielkiej prostoty i zupełnie niemożliwości poruszania ciała energetycznego. Usiłujesz poruszyć je tak, jakbyś znajdował się w normalnym świecie. Spędzamy tak wiele czasu na nauce chodzenia, że wydaje nam się, iż nasze ciała energetyczne także powinny chodzić. Nie ma żadnego powodu, dla którego miałoby to robić; chodzenie przychodzi na na myśli samo, ponieważ jest zakodowane w naszym umyśle”(…)
Carlos Castaneda ”Sztuka śnienia”

Nie raz doświadczyłem w śnieniu natychmiastowego przemieszczania lub natychmiastowych reakcji do sytuacji w pewnym sensie niezależnych ode mnie.
Jak powiedział do Juan „twoje ciało energetyczne dokładnie wie, jak się poruszać”.
Nie wszędzie panują takie same prawa fizyki, a nawet są miejsca gdzie są kreowane tak jak komuś się to żywnie podoba.

Trochę wyobraźni w śnieniu na pewno się przyda;)

Dla moich dziewczynek Salomki i Oliwii…(jakby nie było Mikołaj)

Pod pełnym Księżycem, nad taflą niewielkiego jeziorka przeleciał świętojański robaczek.
Zobaczyła go mała dziewczynka, która z zachwytem obserwowała wszelki ruch jaki mogły dostrzec jej radosne oczka.
Uwielbiała siedzieć pośród drzew, wszelkich żyjątek, zielonych traw, przesiąkniętych kwitnącymi ziołami.
Swoimi pulchniutkimi rączkami w wyobraźni, już mieszała farby i malowała, tłumacząc z zapałem swojemu Tacie, co właśnie maluje i gdzie to widziała.
Chwilkę zastanawiała się co zrobić z Księżycem, dorysowała mu oczka i nosek, poważnie dumając niczym Leonardo, jaką minkę mu domalować, smutną czy wesołą.
Tato jak zwykle odpowiedział na jej pytające spojrzenie “Malujesz tak jak czujesz”, a mała rezolutnie odpowiedziała kakafonią barw na papierze i na całej sobie.
Gdy zmęczyła się i leżała w łóżeczku, jasnowłosa zaklinaczka tęczy, marzyła już o kolejnej wyprawie i kolorowych opowieściach.
Sen otulił ją stadem motyli kolorowych, w pełni lata…

Rodzina…

Junior pseudonim roboczy w sztuce: Izraelek.
Jego siostra dla potrzeb sztuki: Salomea.
Ich brat Szymek, który z reguły nie bierze udziały w rozgrywkach rodzeństwa.
Mama to mama.
Tata to tata.
Izralelek jak go wujek Tomek określił to iskra, która spokojnie nie może usiedzieć na jednym miejscu, wszędzie go pełno, wszystkich zna i wszyscy go znają.
Mimo swojego wieku robi “biznesa” z wujkiem, swego czasu zapuścił się sam na „Targ Wszechświata” za co zebrał później burę.
Małego trafia jak jego siostra bawi się jego zabawkami, wtedy idą do boju języki, jedno nie jest dłużne drugiemu. Ile razy Tata musiał rozdzielać to kłębowisko przeciwnych poglądów;)
Kiedy kobiety łapią ryby Izraelek z Tatą, idzie poznawać okolicę.
Salomea dusza artystyczna, tworzy obrazy swojej wyobraźni, często grywa z ojcem w strategiczne gry. Drżyjcie mężczyźni, nadchodzi zagłada;) Salomea niejedno męskie serce skruszy. Mała kobietka często wpakowuje się w problemy, wtedy z odsieczą przybywają Rodzice.
Szymek ulubieniec cioci Enigmy, doświadczony przez życie maluch, lubi bawić się żołnierzykami i ma swój gust wyrobiony co do gier komputerowych.
No i oczywiście nie można zapomnieć o psie, Falkor ulubieniec całej Rodzinki.
Jest jeszcze Szekspir rozpieszczone kocisko, które z głową Rodziny niezbyt dobrze żyje, ale jak nikt nie widzi to odnajdują wspólny język:)
To krótkie przedstawienie nie odda całego domowego klimatu, ale poznaliście już w wielkim skrócie Naszą kochaną Trójkę.