Otacza mnie mrok, chwilami ledwo co widać, widzę sytuacje z różnych ujęć, przez co łatwiej mi określić miejsce i cały przebieg akcji.
Potężna jaskinia, przywodząca na myśl naturalną kopułę, przed nami niebezpieczna i ukryta w ciemności droga w dół.
Jedyną możliwością poruszania są skalne platformy, które rozchodzą się od środka jaskini, mrok nie ułatwia nam działań, ale zarazem jest naszym sprzymierzeńcem.
Powoli i z rozwagą wybieramy platformy z każdym krokiem zbliżając się do dna jaskini.
Ostatnia platforma, wynurzamy się z mroku, tutaj już panuje światło, atakujemy z zaskoczenia, wszędzie popłoch i bieganina.
Zdobywamy pilnie strzeżony materiał, rozciągam przed sobą zdobycz, oglądając jego fakturę, wiem że jest bezcenny dla mieszkańców jaskini.
Kontrolujemy sytuację, daję też do zrozumienia wszystkim na około, że w każdej chwili mogę go zniszczyć, zbliżając go do ognia.
Przywódczyni plemienia nie ma innego wyjścia, zmuszona jest by z nami pertraktować.