Tag: góry

Nirai Kanai

Jeden z wątków dzisiejszej nocy…

Jest ciepły wieczór rozświetlony gdzieniegdzie ulicznymi lampami, a wszystko to spowija delikatny deszcz. Przy jednej małej uliczce widać nowoczesny budynek, otoczony z trzech stron drzewami. Kilka metrów przed głównym wejściem do budynku, po oby stronach drogi znajdują się rzeźby.

Po prawej stronie dwa rzeźbione słupy łączy poziomy łuk, na który znikąd niezauważony spływa z góry przezroczysty około 2 metrowy przezroczysty pas, szerokości około 20 cm.
Przylega idealnie do łuku, tym bardziej stając się niewidoczny, w czym pomaga mu jeszcze wciąż padający deszcz. W pasie można dostrzec stylizowany srebrnym kolorem znak gwiazdy.

Ludzie którzy przechodzą tuż obok niczego nie zauważają, w pewnym momencie pas się transformuje i pojawia się ludzka postać w zbroi.
Zbroja migocze na deszczu, by w ułamku sekundy dostosować się do otaczającego środowiska.
Deszcz, półmrok rozświetlony lampami, kamienne rzeźby i wchodzący, i wychodzący ludzie z budynku.

Od pojawienia się postaci widzę wszystko z pozycji zakamuflowanej osoby.
W pewnym momencie uliczka opustoszała, dostrzegam zbliżającego się mężczyznę, który jakby wiedziony 6 zmysłem zatrzymał się przy rzeźbach.
Nie ma czasu na zwłokę, szybka decyzja albo coś odkryje i na robi hałasu albo…dostaje jedno uderzenie, pada bezgłośnie na ziemię.

Zamaskowany osobnik ukrywa mężczyznę i podąża w kierunku oszklonego budynku, gdy otwiera drzwi skupiam się na odbiciu, dostrzegam kobietę o japońskich rysach twarzy, włosy czarne i proste, długości tuż za uszy.

Z drzwiami jest bardzo szeroki korytarz, po prawej stronie mijam recepcję, później pomieszczenia biurowe, dostrzegam otwartą salę która w pierwszej chwili przywodzi na myśl salę wykładową, ale po przekroczeniu progu okazuje się, że jest to tylko wejście na taras widokowy, który jest umieszczony tuż pod sufitem sali.

W dole kilkanaście metrów niżej dostrzegam znaczną ilość zabawek i mebli, stylizowanych na sporych rozmiarów kwiaty i różne figury geometryczne. Lustrując całą salę zastanawiałem się po co ktoś zadał sobie tyle trudu, aby ukryć taką kilku piętrową salę w biurowcu, i jakie dzieci korzystają z tej sali i zabawek.

Życie przeciw ptakom cieni

Pierwszą była wizja, która zapowiadała to co wydarzy się na jawie, dość szybko się zrealizowała bo godzinę po obudzeniu.

Następnie krótkie preludium, jazda samochodem ze znajoma, po egzotycznej okolicy.

Stałem przed domem z dwojgiem mężczyzn, jeden z nich był wynalazcą/projektantem, który prezentował maszynę, spełniała założenia i oczekiwania, jakie wynalazca dostał do zrealizowania.
Nie wiem co to za świat, że zawiał wiatr i wyrwał kilku kilogramowy przedmiot i uniósł w dal.

Widząc to myślałem tylko aby to urządzenie nie wpadło w niepowołane ręce, ale tez nikt nie wiedziałby jak je obsługiwać, więc było to w miare bezpieczne.
Po tym wszystkim z drugim mężczyzną oddaliliśmy się od domu wynalazcy, tuż obok nas przemknął dziwny ptak, który nie miał piór, był jakby ze smoły, zmieniał kształt na wietrze.

Powiedziałem do towarzysza, że mi się to nie podoba- uciekamy stąd.
Zaczęliśmy biec, osłaniałem mężczyznę, spodziewając się w każdej chwili niespodzianki. Nagle pojawił sie potężny ptak, który zaczął nas atakować, ochraniałem swoim ciałem towarzysza, w pewnym momencie sam stałem się ptakiem i uniosłem mężczyznę, szponami atakujac wroga.

Ptak zaczął na nas pikować,  nakazalem mężczyźnie aby się oddalił, sam walcząc z napastnikiem, był nieustepliwy, wciąż atakował, każdy jego atak odbijał się we mnie bólem, ale ja też nie ustępowałem. Mam nadzieję że mój towarzysz znalazł bezpieczne miejsce dla siebie.

Po tej walce widzę obraz…

Młody chlopak wraca do domu rodzinnego, przez góry i towarzyszy mu muzyka, chłopak kocha walkę, każdy jego ruch, spojrzenie mówi o tym.

Widzące jego zamiłowanie do broni i walki, przypomniał mi się Takelbery z Akademii Policyjnej 😉

Dociera do domu rodzinnego, gdzie tłum ludzi wychodzi mu na przeciw, z radością się z nim witając.

Bitwa pod Uluru

Śniłem o bitwie, wokół ogromnej góry, była podobna do świętej góry Aborygenów, ale była wyższa i miała trochę łagodniejsze zbocza i porośnięte gdzieniegdzie drzewami.

Walczyły rożne istoty, od ludzi po potężne gady, niczym dinozaury, które ukrywały się na stokach. Niektórych istot nie jestem w stanie opisać, była ich cała chmara, wszędzie walka, obrona przyczółków, okrzyki miedzy walczącymi. W pewnym momencie jakaś bliska mi istota której budowa przypominała rozgwiazdę, koloru krwi, została otoczona, ruszyłem jej z odsieczą przez nieprzebrane tłumy walczących.

Wyglądało na to że byłem jednym z dowodzących, rozmawiałem z innymi jak przeprowadzić pewne elementy bitwy. Nie wiem jak skończyła się bitwa, ale druga wizja pokazywała, że raczej wygraliśmy.

Widziałem przed sobą talerz, a na nim rachityczny “krzaczek” pod którym ukrywała się, jakaś ważna osobistość, królowa, przywódczyni? Nie wiem, wiem że była już bezradna i była w mojej mocy. Wyglądała jak bezbronny świerszcz “podany na talerzu”.

A dodam, że jeszcze z 2 godziny przed snem odczuwałem przypływ energii, i zmiany odczuwania, także już samo to dało mi do myślenia.
Jak widać zaowocowało to taką “wizją” jak wyżej.

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój