Przy herbacie, w rykoszecie jesiennego słonca…

Drogą mi gwiazdy
Gwiazdozbiór Trzech Klejnotów mym sztandarem
Uskrzydlony marzeniem dzieciństwa
Przemierzam przestrzenie
Zachwytem lotu
Pamięcią całą
Odkrywam Wszechświat
Słonecznym wiatrem gnany
Przesiąknięty oddechem Wszechducha
Wychodzę na spotkanie życia…

2004-11-20 17:38:32

Nie rozumiesz…

Jak mam Bracie mojego teraz wyjaśnić, że jesteś mi nieba zachwytem nad nieśmiertelnym bytem? Nie wiem. Tak widać nie potrzebna i Tobie odpowiedz na pytanie, o co chodzi w tym, co jest tu napisane. Podpowiem Ci jedno…. Wczytaj się głębiej niż w to, co oczy widzą, a ujrzysz prawdę, którą znasz od zarania dziejów, jakimi idziesz, dni, o które walczysz….

2004-11-04 09:45:50

Dla moich dziewczynek Salomki i Oliwii…(jakby nie było Mikołaj)

Pod pełnym Księżycem, nad taflą niewielkiego jeziorka przeleciał świętojański robaczek.
Zobaczyła go mała dziewczynka, która z zachwytem obserwowała wszelki ruch jaki mogły dostrzec jej radosne oczka.
Uwielbiała siedzieć pośród drzew, wszelkich żyjątek, zielonych traw, przesiąkniętych kwitnącymi ziołami.
Swoimi pulchniutkimi rączkami w wyobraźni, już mieszała farby i malowała, tłumacząc z zapałem swojemu Tacie, co właśnie maluje i gdzie to widziała.
Chwilkę zastanawiała się co zrobić z Księżycem, dorysowała mu oczka i nosek, poważnie dumając niczym Leonardo, jaką minkę mu domalować, smutną czy wesołą.
Tato jak zwykle odpowiedział na jej pytające spojrzenie “Malujesz tak jak czujesz”, a mała rezolutnie odpowiedziała kakafonią barw na papierze i na całej sobie.
Gdy zmęczyła się i leżała w łóżeczku, jasnowłosa zaklinaczka tęczy, marzyła już o kolejnej wyprawie i kolorowych opowieściach.
Sen otulił ją stadem motyli kolorowych, w pełni lata…

Fabryka snów - sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój