snów – Fabryka snów – sztuka śnienia, bajki terapeutyczne, rozwój

Jeden z wielu snów…

Widziałem, dwoje ludzi, którzy szli przed siebie, otwartą przestrzenią.
W pewnym momencie dochodzą do jakiś fortyfikacji, przypominają one bardziej akwedukty niż mury obronne zamiast zagradzać drogę Wędrowcom, była im Drogą.
Nagle pojawiają się skądś przeciwnicy, którzy próbują strącić naszą dwojkę z Drogi.
Kobieta ma kołczan stalowych strzał, ale w śnie nie korzysta z nich, obydwoje z mężczyzną unikają wrogich ciosów.
Mężczyzna zaś trzyma na wietrze Sztandar.
Po wybudzeniu starałem zrozumieć symbolikę tego snu, na początku nie docierało do mnie co on przedstawia.
Poźniej grzebiąc w różnych książkach i w sobie;) trochę mi sie otworzyły oczy.
Stalowe strzały, one łącza Niebo i Ziemię, to Assunta.
Sztandar, symbol przywództwa i wartości.

2006-08-22 11:13:31

Ludzie nam znani i nieznani z naszych snów

Często śnimy, że kogoś spotykamy, z kimś rozmawiamy, czasami są to znane nam osoby, często jest to najbliższa rodzina a dla odmiany nie znamy ani jednej osoby o której śnimy.

Z reguły nie wiemy dlaczego tak jest i jaka jest przyczyna dlaczego ktoś pojawia się w naszym śnie.
Chciałabym zwrócić uwagę na jeden aspekt naszej świadomości znany pod ogólnym pojęciem “podświadomość”.

Zdarza się tak że nasza Podświadomość podsuwa nam pewien obraz, nam wydaje się że widzimy znanych i nie znanych nam ludzi, zdarza się że mogą być to też zwierzęta, i właśnie tu toczy się wewnętrzna gra.

Nasza świadomość odgrywa różne elementy nas samych, nasze słabości, radości, emocje i smutki, wszystko to co się w nas rozgrywa. My widzimy postacie i sądzimy, że jest to ktoś z “zewnątrz”, a w rzeczywistości to my sami oglądamy siebie.

Nie znaczy to że tak jest zawsze 😉 zachciejmy przyglądnąć się co niektórym “postaciom” sennym, kto wie kogo w nich zobaczymy 🙂
Niedawno sam, dostrzegłem jedną z takich sytuacji w moim śnie zatytułowanym mjolnir

Uważność zawsze jest w cenie 🙂

Samotna góra

Zanim zasnąłem trawiło mnie wewnętrzne pytanie, dotyczące mojego marzenia, nie było łatwo zasnąć bo dostrzegłem nową możliwość jego realizacji.

Kilka snów, a pomiędzy nimi ten

Stałem z grupka ludzi na samotnej górze, nie było wyższej jak okiem sięgnąć.
Niebo było koloru purpury, rozświetlanej słońcem, a przed nami roztaczał się widok na 360 stopni, tak jakby ta góra była w samym centrum świata.
Na horyzoncie było widać wzgórza i miasta ze strzelistymi wieżami, widząc to wszystko pojawiło się przeświadczenie, że z tego miejsca można dojść wszędzie.
Myśląc nad tym wszystkim i nad kierunkiem jaki wybrać odszedłem na chwilę na bok, splotłem ręce i uniosłem się powoli w górę…